05 - een beestenboel

Na gisteravond een uitstekend maal in een osteria en vanmorgen een goed ontbijt bij fratello sole (B&B) een wandeling van 22km door velden, wijn- en olijfgaarden bereikten we na nog een gemene klim het stadje Montefalco. Onderweg hadden we al het stadje Bevagna aangedaan. Daar kwamen we de twee Belgische echtparen nog weer tegen die dezelfde route lopen als wij (gids Kees Roodenburg).
Beesten... Jazeker, die waren er ook. Als ik voor elke blaffende hond een euro had gekregen, dan kon ik vanavond royaal uit eten. Overigens die honden zijn stuk voor stuk groot en zitten achter grote hekken, waarvan je bij het langslopen toch iedere keer weer even goed kijkt of die hekken wel dicht zijn.
Ganzen onderweg... hele kuddes. En ezels. Meerdere zelfs. Vandaag las ik op Facebook dat iemand foto's zoekt van ezels langs de Via di Francesco. Ook een leuke hobby. Franciscus zou broeder Asino aangesproken hebben in z'n eigen taal.
In Bevagna heb ik nog even een teek verwijderd bij Gijsbert. Zo'n tekentang is dan toch maar een uitkomst en geen overbodige bagage.
En dan slangen... we moeten het er toch even over hebben. De eerste die we tegenkwamen was zo dood als een pier. Maar dan groter. Ze zitten hier dus wel. De tweede vandaag was een stuk kleiner en - ik geef het toe - ging eerder voor ons op de loop dan wij voor hem, maar het blijft een slang... en ik moet ze niet. Volgens mij sprak Franciscus ook nergens van broeder Serpente (zelfs niet van zuster).
In Montefalco ontvangen met koffie en grappa. Het kon een stuk slechter.
Hemelvaart? De schoolkinderen gingen vanmorgen gewoon naar school. Er is werkelijk niks in Italië dat eraan herinnert. Ik heb gedacht aan de gemeente en het thuisfront die wel Hemelvaartsdag vierden.