04 - Regen en klimmen en dalen
Even nog over gisteren. Die taxi hebben we niet gehaald. Er ging een bus naar Assisi, alleen die stopte bij Santa Maria degli angeli buiten de stad. Prima so far. Dan nemen we daar een taxi. Het was half twaalf. Geen taxi bij het station. Telefoonnummers deden het niet. Een enkele voorbijganger kreeg ook geen taxi besteld. "Nee, het is na elven". Waarop die voorbijganger tegen ons zegt dat we naar het buro van de carabinieri moeten lopen, want als die een taxi bestellen, staat ie er meteen. Zo gezegd zo gedaan. Carabinieri blaft mij af bij de intercom, komt naar het hek gelopen nadat hij eerst z'n uniform rechtgetrokken had en wil zowaar een taxi bellen. Tien minuten later komt hij melden dat het hem niet lukt. We moeten maar lopen (lees: klimmen) naar de stad. Het is inmiddels middernacht. Ik bel signora Martini nog eens dat we ruim 40 minuten moeten lopen. "Kom dan maar niet, het is te laat". En dan?
Gijsbert en ik klimmen als een malle van onderen naar de bovenstad en kloppen om 00.35 aan bij de (oude) signora die van haar slaapbank opstaat en de luiken opent. Wat zegt zij? "O, fijn dat jullie er zijn... Ho pregato... Ik heb gebeden".
Dan vandaag... Ontbijt in Santa Croce, een clarissenhuis. Aardige clarissen heetten ons in het Duits welkom aan tafel. Daar zaten een paar Duitse gasten. met wie we een gezellig praatje hadden aan tafel. Wat we moesten betalen voor het ontbijt? Dat moesten we zelf weten. Wat we wilden. Even overleggen, maar het bedrag wat we wilden betalen was volgens de zuster te hoog. Nou ja... 5 euro minder en het was goed. Met de zegen van God gingen we op pad.
Een steile klim naar de Eremo delle carceri volgde, grotten waar Franciscus vaak kwam om te bidden en waar hem een godsopenbaring ten deel was gevallen. Een mooie beeldengroep wijst daar op.
Daarna een steile klim over de Monte Subasio waar laaghangende bewolking over ging in regen, hagel en onweer. Paden veranderen in modderriviertjes. Drijfnat kwamen we om 16.45u in Spello, in een B&B omdat het klooster dat we thuis alvast geboekt hadden dicht bleek (?).
Iets geleerd? O.a. de verrassende verandering in opstelling bij signora Martini toen we toch na half één 's nachts op de stoep stonden. Ho pregato... En de gastvrijheid van de Clarissen.
Gijsbert en ik klimmen als een malle van onderen naar de bovenstad en kloppen om 00.35 aan bij de (oude) signora die van haar slaapbank opstaat en de luiken opent. Wat zegt zij? "O, fijn dat jullie er zijn... Ho pregato... Ik heb gebeden".
Dan vandaag... Ontbijt in Santa Croce, een clarissenhuis. Aardige clarissen heetten ons in het Duits welkom aan tafel. Daar zaten een paar Duitse gasten. met wie we een gezellig praatje hadden aan tafel. Wat we moesten betalen voor het ontbijt? Dat moesten we zelf weten. Wat we wilden. Even overleggen, maar het bedrag wat we wilden betalen was volgens de zuster te hoog. Nou ja... 5 euro minder en het was goed. Met de zegen van God gingen we op pad.
Een steile klim naar de Eremo delle carceri volgde, grotten waar Franciscus vaak kwam om te bidden en waar hem een godsopenbaring ten deel was gevallen. Een mooie beeldengroep wijst daar op.
Daarna een steile klim over de Monte Subasio waar laaghangende bewolking over ging in regen, hagel en onweer. Paden veranderen in modderriviertjes. Drijfnat kwamen we om 16.45u in Spello, in een B&B omdat het klooster dat we thuis alvast geboekt hadden dicht bleek (?).
Iets geleerd? O.a. de verrassende verandering in opstelling bij signora Martini toen we toch na half één 's nachts op de stoep stonden. Ho pregato... En de gastvrijheid van de Clarissen.
En is het gezellig met Papa?
Wij volgen 🤗