13 - een prachtig klooster

Vandaag een kortere trip, dwz in afstand. De enorme klim komt ervoor in de plaats. Maar wat mooi!
Bij het opstaan ligt er een wolkendek over het dal van Rieti. Wij kijken er vanuit ons overnachtingsadres in Greccio bovenop.
Al snel bereiken we het franciscaner klooster van Greccio waar we de verblijven zien waar Franciscus is geweest, o.a. het dormitorio van hem. Greccio is bekend van het verhaal dat Franciscus daar een levende kerststal had ingericht. In de kloosterkerk kun je dan ook kerststallen van over heel de wereld zien.
Na het kloosterbezoek volgt de klim. En die is lang en steil. Aan de andere kant wacht ons een soort alpenweide met koeien en paarden en bossen. Een lange afdaling volgt over een pad vol puin en stenen. Het is oppassen geblazen dat je je niet verstapt.
In Stroncone vinden we onze slaapplek. Een middeleeuws stadje met smalle steegjes. Ik boek alvast wat slaapplekken voor de komende dagen als ik alleen loop. Dat valt nog niet mee. Vol of niet meer in bedrijf. Maar uiteindelijk ben ik de komende drie dagen onder de pannen.
Morgen is een rustdag. Ik neem de bus, Gijsbert gaat naar huis. Het zal een hele verandering zijn.

Nog een bericht van Gijsbert:

Voor mij was dit de laatste etappe. Morgen reis ik naar Rome, waar ik nog een paar uurtjes hoop door te brengen. En dan terug naar huis. 

Ik heb genoten van onze tocht. Het was een verrassing om te ontdekken dat lichamelijke inspanning kan leiden tot een gevoel van vreugde en blijdschap en het loskomen van heel veel energie.  Als pelgrim heb je ook alle tijd om je gedachten de vrije loop te laten. Daar wil ik ook graag wat over delen. Ik heb tijdens de wandelingen nagedacht over wat het betekent om geliefd te zijn door God. Ik moest denken aan de tekst van een song van Natalie Grant: "The real me":

What a mess I've made of my existence
But You love me even now

Dat klinkt heel dramatisch maar van binnen is het niet altijd een frisse boel. Gods liefde is een wonder.

Het lied gaat verder met:

Wonderful, beautiful is what You see
When You look at me
You're turning the tattered fabric of my life into
A perfect tapestry
I just wanna be me

Wonderful en beautiful, daar kan ik me in haar geval wel iets bij voorstellen maar ze heeft het natuurlijk niet over de buitenkant :)

Het is bemoedigend om te weten dat God zo naar mij kijkt terwijl ik soms moeite heb bepaalde aspecten van mijzelf te accepteren. En als ik terugkijk op de afgelopen 23 jaar van mijn leven wordt er zowaar iets zichtbaar van het mooie tapijt geweven uit de flarden van toen. Ik hoop dat het lukt de komende tijd met een duidelijker besef van dit alles in het leven te staan en ook zo naar andere mensen te kijken. De weg van de liefde gaan zoals Christus ons heeft lief gehad zoals in Efeze 5:2 staat. Best lastig.

Kortom, ik heb er van genoten. Het was leuk om samen met Bert op te trekken. We hebben het leuk gehad samen. Ik zal het missen, het simpele leven van lopen,  eten, slapen (en heel veel appjes van en naar het thuisfront), de mooie Italiaanse stadjes, uitzichten en vriendelijke mensen. Maar ook weer fijn om naar mijn gezin terug te keren.

Veel sterkte, Bert, bij de uitdaging om het laatste stuk alleen te lopen. 

Gijsbert