11b - Nog even een nabrander

16 mei 2018 - Rieti, Italië

Het liep nog verrassend anders dan gedacht. We wilden om een uur of vijf nog wat door de stad slenteren en kwamen toen de eigenaresse van de oorspronkelijke B&B tegen, Rita Giovanelli (B&B la terrazza fioRita). Zij wenkte ons mee. Op dat moment leidde ze een groepje Singaporianen rond en ze bracht ons allen naar een ruimte, achter een moderne deur, waar de oude Romeinse stadsmuur te zien was. Hier verbleef Franciscus met de leprozen, vertelde ze. Die leprozen gebruikten de poreuze stenen om het vocht uit de wonden te halen waardoor het aantal besmettingen in de stad afnam.
Omdat ik, toen haar boeiend verhaal en rondleiding afgelopen was, nog even vroeg naar het adres van een tandarts (ja, het is weer zover: ik ben in het buitenland en heb een tandarts nodig), nam ze ons mee naar huis. Daar moesten we, terwijl zij een tandarts regelde, cappuccino drinken (het was nb 17.00h!!!) en citroentaart proeven. Ook vertelde ze ons dat ze schrijfster was van geschiedenisboeken over Rieti en van een kinderboek dat binnenkort ook in het Nederlands uitkomt: Panfilo de archeologische kat.
We kregen het over Santa Barbara, de patroonheilige van Rieti. Ze was verbaasd dat ik wist dat haar naamdag op 4 december is. Waar een korte geschiedenis bij de artillerie al niet goed voor geweest is (Barbara is o.a. ook de beschermvrouwe van de artillerie). Toen ik bovendien vertelde dat ik werk in een kerk in Middelburg met een beeldje van deze heilige in de deur, als herinnering aan het St. Barbaragasthuis, kon het niet meer stuk.
Verder sprak ook zij mij er op aan dat ik kennelijk Italiaans geleerd had. Waar? Waarom? En van wie? (sorry, Rosanna, jij moet haar kinderboek in Nederland aanprijzen, als ik haar goed begrepen heb - zie foto 😃).
We bedanken haar vriendelijk voor haar inzet en gaan nog even de stad in. Bij de kathedraal staat een mooi beeld van Franciscus. Op het Piazza San Rufo bevindt zich het geografisch midden van Italië. Verder zien we nog de twee Oostenrijkse pelgrims en een Canadees echtpaar dat we gisteren ook al hadden ontmoet.
We sluiten de dag af met een lasagne en saltimbocca. Morgenochtend kwart over acht wacht Rita ons op om mij bij de tandarts te brengen. Wat een geluk!

8 Reacties

  1. Louis:
    16 mei 2018
    wat een verhaal! Dat verzin je toch niet. mooie herinneringen.
  2. Cok:
    16 mei 2018
    Een opeenstapeling van “gouden momenten” ! Behalve die tandarts dan ...
  3. Gijsbert Ronner:
    17 mei 2018
    Ha ha, of het moeten gouden vullingen zijn
  4. Han van Wagtenonk:
    17 mei 2018
    Het blijft bijzonder zoals jullie het verslag doen, zeker ook de persoonlijke ontmoetingen....... dankzij de "studie Italiaans" van Bert. Op zich al winst voor deze onderneming, en voor ons leuk om meer te 'horen' dan de tocht met de op en neergaande paden. Ga vrolijk verder, hopelijk zonder nog een keer een tandarts nodig te hebben..
  5. Arjan:
    17 mei 2018
    :-) tandarts in het buitenland... Een keer kan toeval zijn, vooruit twee keer, maar steeds weer is verdacht... Volgens mij doe je het erom :-)
  6. Hans en Cora.:
    17 mei 2018
    Van zulke in de schoot geworpen ontmoetingen krijg je dus inspiratie. Van die tandarts is het nog de vraag;-)
  7. Rosanna:
    17 mei 2018
    Rita, ti ha dato un esemplare in italiano :-)? Su Amazon la nuova edizione non è (ancora) in vendita.
    È lei, vero: https://www.youtube.com/watch?v=WtkRch6NAvs?
    Che bello che puoi chiacchierare con tutti! Bravo!!
  8. Rita:
    18 mei 2018
    Gentile Signora Rosanna il suo allievo è molto bravo, capace di esprimersi in un buon italiano. Complimenti alla maestra! Il mio libro si può acquistare su isbn o altri siti per libri. Buon pomeriggio. Rita