11b - Nog even een nabrander
Het liep nog verrassend anders dan gedacht. We wilden om een uur of vijf nog wat door de stad slenteren en kwamen toen de eigenaresse van de oorspronkelijke B&B tegen, Rita Giovanelli (B&B la terrazza fioRita). Zij wenkte ons mee. Op dat moment leidde ze een groepje Singaporianen rond en ze bracht ons allen naar een ruimte, achter een moderne deur, waar de oude Romeinse stadsmuur te zien was. Hier verbleef Franciscus met de leprozen, vertelde ze. Die leprozen gebruikten de poreuze stenen om het vocht uit de wonden te halen waardoor het aantal besmettingen in de stad afnam.
Omdat ik, toen haar boeiend verhaal en rondleiding afgelopen was, nog even vroeg naar het adres van een tandarts (ja, het is weer zover: ik ben in het buitenland en heb een tandarts nodig), nam ze ons mee naar huis. Daar moesten we, terwijl zij een tandarts regelde, cappuccino drinken (het was nb 17.00h!!!) en citroentaart proeven. Ook vertelde ze ons dat ze schrijfster was van geschiedenisboeken over Rieti en van een kinderboek dat binnenkort ook in het Nederlands uitkomt: Panfilo de archeologische kat.
We kregen het over Santa Barbara, de patroonheilige van Rieti. Ze was verbaasd dat ik wist dat haar naamdag op 4 december is. Waar een korte geschiedenis bij de artillerie al niet goed voor geweest is (Barbara is o.a. ook de beschermvrouwe van de artillerie). Toen ik bovendien vertelde dat ik werk in een kerk in Middelburg met een beeldje van deze heilige in de deur, als herinnering aan het St. Barbaragasthuis, kon het niet meer stuk.
Verder sprak ook zij mij er op aan dat ik kennelijk Italiaans geleerd had. Waar? Waarom? En van wie? (sorry, Rosanna, jij moet haar kinderboek in Nederland aanprijzen, als ik haar goed begrepen heb - zie foto 😃).
We bedanken haar vriendelijk voor haar inzet en gaan nog even de stad in. Bij de kathedraal staat een mooi beeld van Franciscus. Op het Piazza San Rufo bevindt zich het geografisch midden van Italië. Verder zien we nog de twee Oostenrijkse pelgrims en een Canadees echtpaar dat we gisteren ook al hadden ontmoet.
We sluiten de dag af met een lasagne en saltimbocca. Morgenochtend kwart over acht wacht Rita ons op om mij bij de tandarts te brengen. Wat een geluk!
Omdat ik, toen haar boeiend verhaal en rondleiding afgelopen was, nog even vroeg naar het adres van een tandarts (ja, het is weer zover: ik ben in het buitenland en heb een tandarts nodig), nam ze ons mee naar huis. Daar moesten we, terwijl zij een tandarts regelde, cappuccino drinken (het was nb 17.00h!!!) en citroentaart proeven. Ook vertelde ze ons dat ze schrijfster was van geschiedenisboeken over Rieti en van een kinderboek dat binnenkort ook in het Nederlands uitkomt: Panfilo de archeologische kat.
We kregen het over Santa Barbara, de patroonheilige van Rieti. Ze was verbaasd dat ik wist dat haar naamdag op 4 december is. Waar een korte geschiedenis bij de artillerie al niet goed voor geweest is (Barbara is o.a. ook de beschermvrouwe van de artillerie). Toen ik bovendien vertelde dat ik werk in een kerk in Middelburg met een beeldje van deze heilige in de deur, als herinnering aan het St. Barbaragasthuis, kon het niet meer stuk.
Verder sprak ook zij mij er op aan dat ik kennelijk Italiaans geleerd had. Waar? Waarom? En van wie? (sorry, Rosanna, jij moet haar kinderboek in Nederland aanprijzen, als ik haar goed begrepen heb - zie foto 😃).
We bedanken haar vriendelijk voor haar inzet en gaan nog even de stad in. Bij de kathedraal staat een mooi beeld van Franciscus. Op het Piazza San Rufo bevindt zich het geografisch midden van Italië. Verder zien we nog de twee Oostenrijkse pelgrims en een Canadees echtpaar dat we gisteren ook al hadden ontmoet.
We sluiten de dag af met een lasagne en saltimbocca. Morgenochtend kwart over acht wacht Rita ons op om mij bij de tandarts te brengen. Wat een geluk!
È lei, vero: https://www.youtube.com/watch?v=WtkRch6NAvs?
Che bello che puoi chiacchierare con tutti! Bravo!!