Projecten en reis door Nyungwe rainforest

Even anderhalve dag in één verslag. We bezoeken  projecten. Een ECD, kleuterschool waar we zien hoe er les gegeven wordt, een bakkerij (TVET) waar jongeren het bakkersvak leren en hoop en mogelijkheden krijgen zichzelf te ontwikkelen. Verder een varkenshouderijtje door jongeren opgezet (AVET) waar we met zang en dans worden ontvangen. 's Middags nemen we wat tijd voor ontspanning en drinken wat in de haven van Rusizi waar we ook de oude brug bezoeken op de grens met Congo. Een brug die in 1994 tijdens de genocide een belangrijke rol gespeeld heeft. Heel veel vluchtelingen zijn over deze brug geweest. Anderen werden er vanaf geschoten. Daarna bezoeken we de theologische school van der Anglicaanse kerk waar Rik Mager leiding geeft.

De volgende dag reizen we weer naar Kigali. Door het Nyungwe rainforest waar de weg bewaakt wordt door militairen i.v.m. aanwezigheid van rebellen uit Burundi. We zien apen. Onderweg passeren we een vluchtelingenkamp waar voornamelijk Congolezen verblijven. Bij het ethnografisch museum in Butare kopen we souvenirs, waarna we lunchen in een katholiek conferentieoord, ook in Butare.

Rwanda is een land waar de tegenstellingen groot zijn. Arm en rijk (of minder arm). De verschrikkelijkheden van 1994 zijn moeilijk bespreekbaar. De regering laat vooral één kant van het verhaal zien. De andere kant is tegelijk ook een zeer complexe. 

In de wereld van hulpverleningsprojecten is veel samenwerking maar zijn er ook weer allerlei krachten aan het werk waar je goed voor ingevoerd moet zijn om die te doorzien. Uit de gesprekken tussen onze "gids" pastor Ezekiel en de mensen van Help a Child en AEE maak je dat wel eens op. Hulpverlening is een vak en uit goed bedoeld enthousiasme worden soms grote  gemaakt.